qəbirqazan

is.

1. Ölüləri basdırmaq üçün qəbir qazan adam. Ay qəbirqazanlar; gedin ev tikin! Bu qəmli dərədə <«Qurd ağzı»nda> plan ki, yoxdur. N. Kəsəmənli.

2. zool. Qəbirləri eşib qazıyan bir cücü, həşərat. // Kaftar, goreşən, sırtlan.

3. məc. Ölüm gətirən, məhv edən, məhvini hazırlayan. Beləliklə, . . burjua quruluşu, «Manifestin» dili ilə desək, öz qəbirqazanlarını doğurmuşdur. F. Engelsdən.